hapse giriyorsun, ama kapı açık,
eh, bu da bir adalet sağlamıyor,
iki tekrar işte, iki yılanın hikâyesi.
Tahrik etme, boş ver, şiddeti büyütme,
bırak şu meşenin altına uzanayım,
bırak palamut meşeyi terketmesin,
ihtimallerle insan mahkûm edilmesin.
Adalet olan yere kim sığınmaz ki,
madem unutacaksın, o zaman hatırlama,
kalp bu, iyisi de var, kötüsü de,
işte, ben her zaman buna inanıyorum.
Ahmet Güntan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder